Kruchość metalu powodowana przez atomy wodoru to nic nowego. Po raz pierwszy poinformowano o niej w 1875 roku, a zatem ponad wiek temu. Niemniej jednak świadomość ryzyka kruchości wodorowej, w szczególności mechanicznych elementów złącznych, wymaga bardziej poważnej uwagi.
Oto powody:
Uszkodzenie elementu złącznego spowodowane kruchością wodorową jest przesunięte w czasie. Zniszczenie nie pojawia się natychmiast po zainstalowaniu elementu złącznego, ale kilka godzin, kilka dni, a nawet kilka tygodni później. Ze względu na naturę tego uszkodzenia szanse wykrycia kruchości wodorowej w trakcie kontroli wewnątrzprocesowej lub sprawdzania jakości produktu gotowego są bardzo nikłe.
Najczęściej produkty są już zmontowane i wysłane. To sprawia, że do rozmaitych firm dociera ogromna liczba reklamacji produktu. Ryzyko zniszczenia marki firmy nie jest wcale wyimaginowane. To może się stać w każdym czasie. Kruchość wodorowa jest cichym zabójcą!
Biała Księga dotyczy kwestii związanych z kruchością wodorową, w szczególności w aplikacjach elementów złącznych. Praca Petera Witzkego z Zespołu Eksperckiego Bossard zawiera:
- Podstawowe informacje o kruchości wodorowej
- Wejście wodoru do łącznika
- Dyfuzję wodoru do rejonów wysokiego naprężenia rozciągającego w łączniku
- Segregację wodoru do granic ziarna, inkluzję, dyslokacje i inne pułapki
- Zasięg krytycznej wartości stężenia wodoru
- Zapobieganie i uwalnianie wodoru
- Procedurę kontroli elementów złącznych pod względem kruchości wodorowej